ég þrammaði Laugarveginn!!!
já, á tveimur dögum þrammaði ég Laugarveginn milli Landmannalauga og Þórsmerkur... andaði að mér friðsælu fjallalofti.. óð ár og læki... sökk í sand... þræddi götur... upp í móti.. niður í móti.. hlykkjóttar og skrykkjóttar... steinsofnaði í tjaldinu með sand á milli tánna og könguló í hárinu... í sól og regni með bakpokann á bakinu..
...góðir landsmenn, þetta er lífið!
Stelpuskjátan
- Ólöf
- svona... músagrátt íslenskt hár sem lætur ekki að stjórn, augu í óákveðnum lit og frekar plássfrek í annars smáu andliti sem vanalega er veðurbarið af íslensku roki... í styttri kanntinum og heldur grönn en það stendur til bóta enda jafnast ekkert á við rjóma... og mikið af honum! Hendurnar stórar og alveg úr samhengi við restina af skrokknum en góðar til síns brúks enda stúlkunni ýmislegt til lista lagt... ókyrr og með ríka athygglisþörf enda í ljónsmerkinu