á manni... þegar maður horfir í spegil og segir... hver ert þú? hvað ert þú að gera hérna?
...þegar maður veit ekki í hvorn fótinn maður á að stíga...
þessir dagar... þessir dagar þegar manni finnst maður ekki hafa neitt að segja... ekki gera neitt af viti... ekki vera til neins gagns... ekki geta neitt... ekki vita neitt... ekki standa sig... ekki ... bara ekki...
...þetta eru nú meiri dagarnir...
...dagarnir sem ég er ekki ég heldur ég... í fötunum hennar Emmu öfugsnúnu...
og hún er sko ekkert lamb að leika sér við...
Stelpuskjátan
- Ólöf
- svona... músagrátt íslenskt hár sem lætur ekki að stjórn, augu í óákveðnum lit og frekar plássfrek í annars smáu andliti sem vanalega er veðurbarið af íslensku roki... í styttri kanntinum og heldur grönn en það stendur til bóta enda jafnast ekkert á við rjóma... og mikið af honum! Hendurnar stórar og alveg úr samhengi við restina af skrokknum en góðar til síns brúks enda stúlkunni ýmislegt til lista lagt... ókyrr og með ríka athygglisþörf enda í ljónsmerkinu
1 comment:
Kannast við svona daga... þá er allt einhvernveginn ómögulegt og ekki til neins. En sem betur fer koma að lokum dagar þar sem allt er alveg glymrandi gott og æðislegt. Á slæmu dögunum verður maður þar af leiðandi bara að hugsa um þá góðu og að á endanum láta þeir sjá sig!
Hafðu það gott elskan!
Eyrún Ösp
Post a Comment